Marleen Ouwerkerk

Creativity is the mind having fun

De hel die blind-date heet

Zo, eerst een wijntje voordat hij er is. Waarom doe ik dit? Oh, shit, daar zal je hem hebben. Een slanke jongeman komt richting het terras gelopen. Ik heb mijn wijntje nog niet!
‘Gina?’ Twee blauwe ogen kijken me vragend aan.
‘Ja,’ zeg ik verlegen en ik voel dat mijn wangen beginnen te blozen.
‘Vincent.’ Knipoog. We schudden elkaar de hand en hij houdt die nét wat langer vast dan de bedoeling is bij een kennismaking. Ietwat nonchalant ritst hij zijn jas een stukje open en gaat naast me zitten. Hij glimlacht naar me.
‘Daar zitten we dan.’ Knipoog twee. Als de serveerster mijn wijntje komt brengen, besteld hij een drankje met de grootste charme die ik ooit heb gezien. Hij knipoogt zelfs naar de serveerster.
‘Gezellig plekje heb je uitgekozen, Gina.’
‘Eh, ja, dank je.’ Ik heb geen idee waar we het over moeten hebben en ik speel met mijn wijnglas. Even raakt hij mijn hand aan. Ik weet niet waar ik mijn handen moet laten.
‘Je ziet er leuk uit.’ Zijn hand glijdt over mijn wang. Nee, dit gaat niet goed. Ik houd niet van die handtastelijke typetjes. Zijn lange benen steken recht vooruit en hij haalt zijn hand nonchalant door zijn haar. Weer een knipoog. Mijn god zeg. Hier heb ik geen zin in.
‘Dus wat wil je dadelijk nog gaan doen?’ Hij legt een arm om me heen. Ik doe alsof mijn mobieltje afgaat en duik weg.
‘Sorry,’ zeg ik, knik naar mijn mobiel en neem op. ‘Wat?! Nu? Ik kom er nu gelijk aan!’ Ik hang op en loop gehaast weg.
‘Sorry, ik moet echt weg. Mijn zus gaat bevallen!’ Lieg ik en ik loop gehaast weg. Voor mij geen blind-date meer!

Geef een reactie