Ik blader door de fotoboeken die nog op tafel liggen. We zien er zo gelukkig uit samen, als een verliefd stelletje. Hoe kan het na drie goede weken dan plotseling zo omslaan? Dit is al de zoveelste ruzie. Vroeger hadden we nooit ruzie. Nu gaat het telkens even goed en dan slaat de stemming weer om. We maken het weer goed en een tijdje blijft het zo, maar het is onvermijdelijk dat het weer een keer mis gaat en ja hoor, het ís weer misgegaan. Ik schud met mijn hoofd en sla het boek dicht. Ik wil even geen gelukkige foto’s meer zien, want ik voel me alles behalve gelukkig. Was ik te hard tegen Lucy? Misschien, maar het voelde goed om eindelijk mijn hart te kunnen luchten. Om eindelijk te kunnen zeggen hoe ik erover denk. Niet dat dat me heel ver gebracht heeft, aangezien Lucy nu het huis uit is. We zijn weer terug bij waar we een paar weken geleden ook waren en dat voelt niet fijn.
Ik loop naar de kamer en laat me op de bank zakken. Luna springt boven op me en komt op mijn schoot liggen. Ik knuffel haar en begin tegen haar te praten.
‘O Luna, wat moet ik nu? Waarom is het allemaal zo ingewikkeld? Begin er maar nooit aan, een relatie. Het bezorgt je alleen maar een hoop stress.’ Ik aai over Luna’s kop terwijl ik mijn verhaal vertel. Bounty staat voorzichtig bij de bank te kijken, bang om erbij te komen. Ik pak hem op en zet hem ook op schoot. Luna kijkt even en laat Bounty verder zijn gang gaan. Ik ben blij dat ze het goed samen kunnen vinden.
‘Ik weet dat Lucy het moeilijk heeft,’ ga ik mijn verhaal verder. ‘Maar zij niet alleen. Ik heb het ook moeilijk. Ik hou van Lucy en van muziek, twee dingen die voor mij erg hoog staan, maar ik kan toch niet kiezen? Hoe kan ik kiezen? Waarom wil Lucy zo graag dat ik kies? We kunnen toch gelukkig zijn terwijl ik me bezighoud met muziek? Toch? Wat zeggen jullie ervan?’ Ik kijk naar Luna en Bounty, die tevreden op schoot liggen te spinnen. ‘O en ik hou natuurlijk ook van jullie!’
Ik krijg een berichtje. Ik pak mijn telefoon uit mijn broekzak en om de een of andere reden verwacht ik een berichtje van Lucy, waarom weet ik niet. Misschien om door te geven dat ze veilig bij haar ouders is aangekomen? Ik kijk op mijn scherm en zie tot mijn verbazing dat het Meneer Grumpy is. Waarom stuurt mijn baas mij een bericht? Zou er iets aan de hand zijn op het werk waar hij mijn hulp voor nodig heeft? Nieuwsgierig open ik het bericht en ik lees met grote ogen.
Beste Max. Ik hoorde van Peter dat jij een goede muzikant bent en ik vroeg me af of je eventueel interesse hebt om een optreden te verzorgen op het bedrijfsfeest van mijn vrouw. Er zullen ongeveer driehonderd mensen aanwezig zijn. Volgens Peter is dit een mooie kans voor jou. Zelf had hij andere plannen die avond, anders had ik jullie beide graag uitgenodigd. Ik hoor graag van je. Groeten, Ben Graham
Oké, die zag ik even niet aankomen. Ik lees het berichtje nogmaals, deze keer hardop. Terwijl ik de zinnen uitspreek word ik ontzettend enthousiast. Mijn baas wil een optreden voor me regelen! Hoe geweldig is dat! Natuurlijk wil ik deze kans grijpen. Het zou dom zijn om het niet te doen. Ik typ een nieuw berichtje naar mijn baas.
Beste meneer Graham. Bedankt voor uw bericht. Wat aardig dat Peter mij aanbeveelt, hij is zelf inderdaad ook een topzanger. Ik wil graag van dit aanbod gebruik maken en ben u ontzettend dankbaar dat u mij dit vraagt. Wanneer is het bedrijfsfeest? Groeten, Max.
Niet veel later krijg ik al een reactie terug.
Max, het feest is vrijdag over drie weken. Ga je dat redden? We kunnen er even over praten als je weer op kantoor bent, mocht je nog meer vragen hebben. Ik kan mijn vrouw dus zeggen dat je komt? Er is namelijk een hoop te regelen.
Oh, wat geweldig dit!
Jazeker, u kunt haar zeggen dat ik kom. Kan ik maandag even op kantoor langskomen om een en ander door te spreken? Alvast hartelijk dank. Tot maandag. Max.
Binnen een aantal seconden heb ik weer antwoord.
Prima, Max. Ik zie je maandag op kantoor. Fijne vakantie nog.
Wow! Dit is ongelofelijk! Mijn eerste echte optreden, buiten een bar. Plots word ik overmand door een vreemd soort emotie. Ik wil dit geweldige nieuws met Lucy delen, maar ze is er niet. Meteen daarna vliegt de gedachte door mijn hoofd dat ze waarschijnlijk toch niet blij voor me zou zijn, aangezien dit inhoudt dat ik veel tijd zal moeten besteden aan muziek. Ik zal een soort repertoire moeten maken dat aansluit bij de wensen van de vrouw van meneer Grumpy. Trouwens, meneer Grumpy was helemaal niet zo grumpy in zijn berichten. Hij kwam eigenlijk beste wel aardig over moet ik bekennen. Ik ken hem helemaal niet zo heel goed, bedenk ik me nu. Ik besluit Tom een berichtje te sturen.
Raad eens? Meneer Grumpy vroeg me zojuist of ik op het bedrijfsfeest van zijn vrouw wilde optreden! Hoe cool is dat? Ik heb natuurlijk ingestemd. Maandag moet ik op zijn kantoor langskomen om een en ander door te spreken. Ik zie je maandag weer!
Wat geweldig nieuws! Ik ben blij voor je! Wie weet is dit je doorbraak.
Hoe was je vakantie?
Vakantie was goed, maar we zijn weer terug bij af ben ik bang. Lucy logeert bij haar ouders. Ik vertel het je maandag wel, heb nu even geen zin om erover te praten.
Balen kerel, maar ik begrijp je. Je hoeft me ook niets te vertellen, maar
als je een luisterend oor nodig hebt, ik ben er voor je, dat weet je.
Dank je Tom, staat genoteerd 😉 Ik vertel het je maandag. Alvast een fijn weekend!
Weekend? Het is pas woensdag, jij mafkees!
Ik lach en stop mijn telefoon weer in mijn broekzak. Tom is echt een goede kerel. Hij is eigenlijk de enige persoon waarmee ik echt kan praten over Lucy en mij. Ja, met Sasha ook, maar die zie ik alleen onder werktijd dus ik kan er niet over bezig blijven, aangezien er ook werk te doen is.
Luna en Bounty liggen nog steeds op mijn schoot en ik begin weer met het aaien van haar koppie.
‘Tegen jou kan ik ook altijd alles vertellen, is het niet, Luna? Je hebt nooit een oordeel klaar. Je luistert altijd goed naar me, dat waardeer ik heel erg.’ Alsof ze het begrijpt staat ze op en duwt vervolgens haar kop tegen mijn buik en wurmt zich vervolgens onder mijn hand, zodat ik haar weer opnieuw kan aaien. ‘Ja en jij moet mijn gezeur nu ook aanhoren, kleine man,’ zeg ik tegen Bounty die niet reageert. Ik blijf een hele tijd op de bank zitten en in mijn hoofd wisselen de gedachten aan Lucy en de hele situatie zich af met het goede nieuws dat ik op een groot bedrijfsfeest met ongeveer driehonderd mensen mag optreden.
Ik krijg het koud van het stilzitten en pak een dekentje onder de bank vandaan. Ik nestel me op de bank, met Luna en Bounty dicht tegen me aan en pak de afstandsbediening. Eens kijken of ik mijn gedachten tot bedaren kan brengen met een beetje tv kijken.
Ik schrik wakker als Luna plotseling op de bank springt. Geschrokken wrijf ik door mijn ogen en kijk naar de klok. O shit. Het is half één. Ik ben in slaap gevallen op de bank. Op de tv is een of ander zweverig programma met tarotkaarten en een vrouw gekleed als een soort tovenares. Ik zet de tv uit, draai me op mijn rug, pak Luna op en zet haar op de grond. Waar is Bounty? Ik zoek naar hem bij de bank, maar zie hem nergens.
‘Bounty? Waar ben je kereltje?’ roep ik. Ik hoor een zachte miauw uit de richting van de bank komen. Als ik naar de bank kijk, zie ik de deken bewegen. Oh, ik hem hem onder de deken verstopt, zonder dat ik er erg in had. Ik haal de deken van hem af en pak hem op.
‘Oh, wat dom van mij hè? Had ik jou onder de deken verstopt. Sorry Bounty, ik zal het niet meer doen.’ Ik sta op en rek me uit. ‘Ik ga naar bed. Wil je mee naar boven?’ vraag ik aan Luna die naar me kijkt. ‘Ik ben toch maar alleen, Lucy kan niet klagen dat jullie bij mij in bed liggen.’ Alsof ze me begrijpt, rent ze naar de gangdeur en wacht totdat ik hem openmaak.
Ik maak de deur open en Luna sprint de trap op. Ik draag Bounty naar boven. Als ik op de slaapkamer kom, heeft Luna zich al op het bed genesteld, aan het voeteneind van Lucy’s kant van het bed. Ik zet Bounty ook op bed.
‘Gaan jullie maar lekker slapen,’ zeg ik tegen de twee pluizenbollen en ik douche me snel nog even. Het warme water helpt me ontspannen. Daarna kruip ik onder de dekens en zeg Luna en Bounty goede nacht.
Zo moe als ik daarstraks blijkbaar was, zo wakker ben ik nu. Ik kan niet meer slapen. Ik heb natuurlijk een paar uur op de bank liggen slapen, dus erg moe ben ik niet meer. Luna ligt lekker te snurken en Bounty ligt languit aan het voeteneind. Wat een scheetje. Het is al lang geleden dat Luna zo klein was. Ze is al negen jaar oud. Ik geniet van het aanzicht hoe ze daar beide zo vredig op het bed liggen. Voordat Lucy en ik samen gingen wonen mocht Luna altijd bij me op bed slapen, maar aangezien Lucy nogal bang was voor katten, hebben we dat destijds weer afgeschaft. Nu is Lucy er niet en dus vind ik het fijn dat Luna – en nu ook Bounty – bij me slaapt.
Ik draai op mijn linkerzij. Niet veel later draai ik me op mijn rechterzij. Nee, het lukt niet. Ik draai me op mijn rug. Ook dat heeft niet veel effect. Het lukt me gewoon niet om in slaap te vallen. Na nog een paar minuten naar het plafond gestaard te hebben, ga ik rechtop in bed zitten. Ik kijk de donkere kamer rond. Gek genoeg voel ik me erg ontspannen nu Lucy er niet is. Alsof ik me nu niet in hoef te houden, maar gewoon kan doen wat ik wil doen en dus doe ik dat ook. Ik loop naar mijn muziekkamer, pak mijn gitaar en loop weer terug naar mijn bed.
Nadat ik een beetje heb zitten te improviseren, speel ik het liedje dat ik geschreven heb naar aanleiding van het idee dat in me opkwam bij het zien van het Noorderlicht. Het liedje dat de mensen in de bar in Noorwegen zo had ontroerd.