Marleen Ouwerkerk

Creativity is the mind having fun

#37 EN/OF

Mijn hart bonkt in mijn keel. Mijn adem stokt. Lucy is weg. Snel ren ik naar de badkamer, maar die is ook leeg.
‘Lucy?’ roep ik nog eens. Ik doorzoek de slaapkamer nogmaals, maar weet ook wel dat ik haar echt niet op miraculeuze wijze ineens in bed aan zal treffen. Wel ontdek ik haar telefoon op het nachtkastje. Waar kan ze toch zijn?
Ik ren de trap af naar beneden en vlieg de keuken binnen. Mijn hart stopt even en dan slaak ik een zucht van opluchting.
‘Lucy!’ roep ik uit en Lucy kijkt me een beetje vreemd aan.
‘Had je iemand anders verwacht?’
‘Oh, ik dacht dat er iets gebeurd was! Ik zag je niet in bed liggen.’
‘Ik was even een kopje thee gaan zetten,’ zegt ze met een vermakelijke glimlach om haar mond.
‘Ik had er helemaal niet bij nagedacht dat je beneden zou kunnen zijn, ik weet niet waarom.’
‘Gekkie toch! Je ziet er een beetje verward uit. Gaat alles wel goed met je? Waarom moest je naar je werk? Is er iets aan de hand?’
‘Ho, ho, rustig. Eén vraag tegelijk alsjeblieft.’ Ik knipoog naar haar. ‘Het gaat op zich wel goed ja,’ begin ik mijn verhaal.
‘Maar?’ maakt Lucy mijn zin af. Zie je wel, vrouwen weten alles. Geheimen bewaren voor een vrouw? Vergeet het maar! Begin er gewoon niet aan, want ze komen toch overal achter. Het is maar een tip…
‘Nou, ik eh, ben mijn baan kwijt…’ Ik kijk Lucy zwijgend aan. Haar ogen worden groter.
‘Wat zeg je? Je baan kwijt?’ Ik knik bevestigend.
‘Niet alleen ik…’ ga ik langzaam verder. ‘Tom ook en Sasha en eigenlijk de hele afdeling. Een of andere vent gaat de boel overnemen en we worden er allemaal uitgeknikkerd, alsof we niets waard zijn. Hij gaat verder met zijn eigen personeel. Geloof je dat nu? Dat zoiets zomaar kan!’ Ik merk dat ik toch wel een beetje kwaad ben. Vooral over de manier waarop ze dit alles hebben medegedeeld.
‘En nu? Wanneer moet je stoppen?’ Lucy knippert een keer met haar ogen en wrijft over haar hoofd. Hoofdpijn waarschijnlijk.
‘Eh, nou, om precies te zijn, ik ben vanaf nu werkeloos. Ik hoef morgen niet eens meer naar kantoor.’
‘Wat zeg ja daar? Per direct? Wat… hoe…’ Nu is Lucy ook sprakeloos.
‘Jep, ik weet het, zeg maar niets. Er zijn al genoeg woorden vuil aan gemaakt vandaag.’ Ik laat een korte stilte vallen. ‘Weet je dat Sasha net vorige week een nieuw huis gekocht heeft met haar man? En nu krijgt ze dit nieuws te horen. Ze was helemaal van haar stuk gebracht.’
‘Oh wat erg…’ Lucy slaat haar ogen neer en schudt met haar hoofd, maar grijpt het vast.
‘Nog hoofdpijn?’ vraag ik maar ik weet het antwoord al. Ze knikt.
‘Ja, die pillen lijken niet te werken vandaag…’
‘Kom, drink je thee lekker op en dan breng ik je naar boven.’ Ik leg een hand op haar schouder en geef haar een kus op haar kruin.
‘En nu Max? Hoe gaat het nu verder? Ik bedoel met het geld en zo? Alleen van mijn loon kunnen we niet rondkomen ben ik bang.’
‘Ik weet het, zoals ik even snel berekend heb, kunnen we ongeveer zes maanden leven van jouw loon en een gedeelte van het spaargeld. Ik weet ook niet of ik iets betaald krijg voor de concerten. Dat heb ik eigenlijk helemaal niet gevraagd.’
‘Oké, maar zes maanden is nog te overleven dus. Daarna zul je echt wel werk moeten hebben Max. Ik wil namelijk niet dat we straks helemaal geen spaargeld meer hebben. Een beetje kunnen we misschien wel missen, maar liever niet te veel.’ Lucy drinkt haar laatste beetje thee op.
‘Ik weet het. Zodra ik weer thuis ben, ga ik direct op zoek naar een baan. Dat beloof ik.’ Ik knik om mijn woorden kracht bij te zetten. ‘Kom, ik help je.’ Ik pak Lucy’s arm en til haar overeind uit de keukenstoel. Langzaam lopen we naar de hal, de trap op, naar de slaapkamer.
‘Dank je voor je hulp. Ik ben nog niet zo stabiel als ik dacht,’ zegt ze eerlijk.
‘Alles voor jou, dat weet je.’ Ik kus haar en laat haar dan weer rusten.
‘Ik kom straks nog even bij je kijken.’

Ik krijg een berichtje. Het is Meneer Grumpy. Alweer.  Goh, die man heeft mij in een paar weken meer gezegd dan in de hele voorgaande periode sinds ik hem ken.

Max, het spijt me zo van daarstraks. Ik wist zelf ook niet wat er aan de hand was. Ik werd gebeld door het hoger management dat ik iedereen op moest trommelen. Ik had geen idee wat er aan de hand was, al had ik natuurlijk wel door dat het geen zuivere koffie was. Het spijt me zo. Ik sta zelf ook op straat. Dit is niet de manier waarop ik zoiets zou afhandelen. Ik wil alleen even dat je dat weet. Ik ben misschien niet altijd een aardige baas, maar zoiets zou ik niet doen. Hopelijk komt er snel iets nieuws op je pad. Ben

        Het geeft niet, ik begrijp het wel. Ik hoop dat de rest van de collega’s dit
ook zal begrijpen, nadat de emoties een beetje gezakt zijn. Niet iedereen
reageerde een kalm vanavond.

Nu ik u toch spreek, mijn optreden op het bedrijfsfeest van uw vrouw heeft voor mij zeker een en ander in beweging gezet. Ik mag op tournee met The Sophisticated Frown! En dat allemaal dankzij dat feestje. Wilt u uw vrouw namens mij bedanken, alstublieft?

        Fijn dat je het van mijn kant ook begrijpt, Max. Wat ben ik blij voor je
dat je deze kans krijgt. Ik zal het mijn vrouw zeker zeggen. Geniet van de
komende tijd, ondanks dat je je baan kwijt bent.

Dat komt wel goed. Dank u voor de samenwerking.

        Jij ook bedankt.

Goh, zie je nu wel dat Meneer Grumpy helemaal niet Grumpy is. Hij is eigenlijk best wel aardig. Ik had dus gelijk, dat ook hij niet wist wat er precies aan de hand was.
Oké, ik ben vanaf nu dus werkeloos. Dat geeft me wel de tijd om me goed voor te bereiden op het hele concerten gebeuren. Misschien kan ik die afspraak met John dan ook wel eerder plannen, bedenk ik me. Ach, nee, dat hoeft ook niet. Nu kan ik me ook daar even goed op voorbereiden en wat dingen voor mezelf op papier zetten die ik eventueel nog wil vragen of toegelicht wil hebben. Zo zie je maar weer, je leven kan in een oogwenk totaal veranderen. Dat is wel weer bewezen vandaag.
Ping! Alweer een berichtje. 

Max, nogmaals bednkt vorr het tjusbrengn vaanvond!!1! Ik soreek jen snel wer! Saahsa

Oké, Sas heeft overduidelijk te veel alcohol in haar lijf opgenomen. Ze kan niet eens meer typen. Gelukkig begrijp ik wel wat er staat. 

Graag gedaan Sas. Ga jij maar naar bed, want ik geloof dat je een beetje te diep in het glaasje hebt gekeken. Tot snel! Max

Ik moet er toch een beetje om lachen, om die Sasha. Ze is zo’n lief mens. Ze verdient dit niet. Ik hoop echt dat ze snel iets nieuws vindt. Tom ook. En dan hoop ik dat hij in die periode ook eindelijk eens een vrouw vindt. Dat zou helemaal geweldig zijn.
Plots schiet me een beetje een vreemd idee door mijn hoofd. Tom! Zou hij… misschien wil hij wel mee op tournee? Ik wrijf over mijn hoofd. Zou hij dat leuk vinden? Ik besluit het hem gewoon te vragen.

Tom, vraagje. En eerlijk antwoord geven aub. Hoe zou jij het vinden om met mij mee te gaan op tournee? Zou je dat leuk vinden? 

Ik lees de woorden die ik zojuist getypt heb, maar wis ze weer. Ik weet niet eens of ik zomaar iemand mee mag nemen. Het is beter om eerst even dat gesprek met John vrijdag af te wachten. 

Het is inmiddels tien uur en ik heb al dagen niets meer gezongen in de app. Ik besluit om daar een aantal liedjes te gaan zingen. Ik wil even iets anders aan mijn hoofd hebben nu en muziek en zingen zijn daar geweldige afleiders voor. Als eerste liedje begin ik rustig en ik eindig met een lekker rocknummer. Tegen de tijd dat ik klaar ben, is het tegen elven. Ik drink nog een glas water en eet een klein toetje. Ik heb vanavond helemaal geen degelijke maaltijd gehad, besef ik me nu pas. Toch heb ik niet echt veel honger. Het zal wel van alle spanningen, drukte en weet ik veel wat nog meer komen.
Als ik boven in bed stap, wek ik Lucy nog even. Ze is snel bij en we praten een tijdje met elkaar over hoe het zal gaan als ik op tournee ben. Daarna stel ik mijn wekker in, zodat hij elke twee uur afgaat. Als vannacht geen complicaties optreden, mag Lucy vanaf morgen gewoon doorslapen en daar ben ik – en Lucy waarschijnlijk nog meer – blij om. Het is best een heel gedoe en het lijkt me voor haar ook geen pretje om telkens gewekt te worden als je lekker ligt te slapen.
‘Slaap lekker, schat.’
‘Jij, ook,’ Ik druk een kus op haar mond en sluit daarna mijn ogen. Ik val als een blok in slaap.

Volgende –>