Als ik met een zucht op de bank plof, hoor ik de auto van Gino wegrijden en sluit mijn ogen. Heb ik echt mijn besluit genomen? Ga ik Tristan echt verlaten? En zo ja, wat maakt dat ik deze beslissing neem? Komt het door het gedrag van Tristan, of is het de zoen van Gino? Ondanks dat ik altijd gezegd heb dat ik nooit vreemd zou gaan, heb ik wel met een andere man gezoend. Is dat ook vreemdgaan? Was ik daarom zo snel op mijn teentjes getrapt toen Tristan naar de buurman vroeg? Ik wrijf met mijn handen door mijn gezicht. Ik weet het niet. Waar ben ik mee bezig? Waarom liet ik Gino zijn gang gaan? Als ik heel eerlijk ben, kan niet anders dan tegenover mezelf toegeven dat ik het fijn vond wat Gino deed. Ondanks dat er een innerlijke strijd aan de gang was, werd ik blij van Gino’s zoen. Zo blij heb ik me in tijden al niet meer gevoeld. Gino laat me sowieso dingen voelen die ik al heel lang niet meer voel. Hij bezorgt me een soort gevoel van vrijheid, maar ook gebondenheid. Op de een of andere manier voel ik met tot hem aangetrokken, terwijl dat helemaal niet mijn bedoeling is. Ik wilde hier niet naartoe komen om een andere man te ontmoeten. Ik wilde alleen Noor en Giulia helpen en daarna voor mezelf uitzoeken hoe ik verder moest met Tristan. Of beter gezegd: óf ik verder moest met Tristan. De gedachten dat ik zonder hem verder zal gaan voelt bevrijdend en benauwd tegelijk. We zijn al zó lang samen, dat het vreemd zou zijn om zonder hem te zijn. Aan de andere kant heb ik steeds meer het gevoel dat hij me, onbewust, tegenhoud om het leven te leiden dat ik wil leiden.
Er klinkt een zoemend geluid. Slaperig kijk ik om me heen. Mijn mobiel gaat. Op de tast pak ik het ding en druk op de groene knop die in beeld staat.
‘Ja?’ Een gaap ontsnapt uit mijn mond.
‘Kat! Met mij! Ik heb je wel zes keer gebeld! Waarom nam je niet op?’
‘Noor? Hoe laat is het?’ vraag ik verward. Ik ben vast in slaap gevallen.
‘Twee uur in de nacht, sorry daarvoor, maar ik wilde even laten weten dat ik niet naar huis kom. Zou jij morgenvroeg de bouwvakkers willen opvangen?’ Haar vraag overvalt me een beetje. Ik ben half wakker en heb geen idee wat er precies aan de hand is, maar ik stem in en aan Noors opgeluchte stem te horen vindt ze het fijn dat ik haar help.
‘Ik weet dat ik had afgesproken om morgen samen op ontdekkingstocht te gaan, maar ik wil graag bij Giulia blijven.’
‘Ja, natuurlijk.’ Ik wrijf door mijn ogen en rek me ondertussen uit. ‘Logisch. Maak je maar geen zorgen, ik red me wel.’
‘Nou, aangezien ik je niet te pakken kreeg, heb ik Gino ook even gebeld en hij zal zorgen dat hij morgenvroeg op tijd bij je is, zodat hij samen met jou de werklui kan ontvangen, oké?’
Bij het horen van Gino’s naam krijg ik weer dat gekke gevoel in mijn maag.
‘Ja, hoor. Prima.’ Ik knik, ook al ziet Noor dat niet. ‘Hoe is het verder met Giulia?’
‘Op zich goed, maar ze willen haar nog even hier houden ter observatie. Als dan alles goed is mag ze weer naar huis.’
‘Oké, fijn. Sterkte nog en doe haar de groeten.’
‘Doe ik.’ Noor neemt afscheid en nog geen twee seconden nadat ik opgehangen heb, krijg ik een berichtje van Gino.
Hey Katja. Gaat het een beetje? Noor belde me om te vragen of ik kon zorgen dat ik morgenvroeg op tijd bij je kan zijn om de werklui op te vangen. Dat komt uiteraard in orde, maar ik maak me zorgen om je. Je leek overstuur na dat telefoontje. Mag ik ook nu komen? Gino
Ik staar naar het berichtje. Gino kent me amper en hij is bezorgd om me… Ik lees het bericht nogmaals.
Hoi Gino. Dat mag. Katja.
Ineens voel ik spanning in mijn lijf. Goede spanning. Leuke spanning. Gino komt me gezelschap houden. De vorige keer hebben we het zo gezellig gehad!
Kom eraan.
Ik glimlach als ik zijn antwoord op het schermpje zie verschijnen.
Amper tien minuten later hoor ik een auto op de oprijlaan stoppen. Dat moet Gino zijn. Ik loop naar het raam en zie inderdaad zijn auto staan. Ik hoor de sleutel in het sleutelgat en een paar seconden later sta ik oog in oog met Gino.
‘Hey,’ zegt hij en hij leunt nonchalant tegen de deurpost aan. ‘Alles goed?’ Het kleine beetje licht dat er in de kamer brandt, weerkaatst in zijn ogen en dat maakt zijn blik zacht en teder. Ik glimlach kort en loop naar de bank. Gino volgt mijn voorbeeld en neemt plaats in de stoel die rechts van me staat.
‘Niet helemaal,’ antwoord ik eerlijk en ik slaak een diepe zucht.
Gino leunt met zijn ellebogen op zijn knieën en kijkt me afwachtend aan. ‘Begin maar bij het begin,’ zegt hij op een rustige toon. Zijn stem klinkt kalm en beheerst en ik begin te praten.
‘Dat telefoontje, dat was Tristan.’ Ik knik alsof Tristan naast me zit.
‘Oké,’ zegt Gino en hij wacht af hoe mijn verhaal verder gaat.
‘Ik moest hem elke avond bellen, maar omdat het al laat was en hij nog niets van me gehoord had belde hij zelf.’
‘Ho, stop! Moést je hem elke avond bellen? Waarom?’ Gino kijkt me vragen aan.
Ik haal mijn schouders op. ‘Hij wilde weten wat ik gedaan had.’
‘Elke dag?’ vraagt Gino verwonderd. Ik knik. Gino trekt zijn wenkbrauwen op. ‘Oké…’ zegt hij langzaam. Hij vindt het duidelijk een beetje apart.
‘Nou, hij wilde dus weten hoe mijn dag geweest was en wat ik gedaan had en toen ik niet meteen antwoord gaf, dacht hij dat …’ Ik stop met praten en kijk Gino vluchtig aan voordat ik mijn blik weer op de tafel richt. ‘Dat ik…’ Ik slik. ‘Iets had uitgevreten met de buurman…’ zeg ik moeizaam. Ik durf Gino niet aan te kijken terwijl ik deze woorden uitspreek. Ik voel hoe mijn gezicht rood wordt en dat mijn hart begint te bonken. Gino snuift lachend. ‘Nou, dat was voor mij blijkbaar het teken waar ik naar zocht. Hij vertrouwt me blijkbaar niet. Op dat moment werd ineens alles duidelijk. Alles viel op zijn plek. Ik wist ineens dat ik niet meer met hem door wilde.’ Nu ik de woorden hardop uitspreek klinkt het alsof ik het niet ben die dit zegt, maar toch zeg ik het echt. Ik wil mijn relatie met Tristan verbreken.
‘Het spijt me als ik je in een lastige situatie gebracht heb…’ Gino kijkt me aan.
Ik schud met mijn hoofd. ‘Het heeft niets met jou te maken,’ zeg ik.
Gino trekt een wenkbrauw op en kijkt me strak aan. ‘Ik denk dat je in je hart al lang wist dat dit uiteindelijk de uitkomst zou zijn, maar je durfde jezelf er niet mee te confronteren.’ Gino blijft me aankijken. Daar kon hij wel eens gelijk in hebben… ‘Hoe ga je het aanpakken?’ vraagt hij geïnteresseerd. Ik frons mijn wenkbrauwen. Daar heb ik nog niet over nagedacht.
‘Geen idee. Ik wil eerst genieten van de drie weken vakantie die ik nu heb. Blijkbaar heb ik geen tijd meer nodig om na te denken, dus nadat ik mijn werk gedaan heb in de B&B kan ik lekker vakantie gaan vieren.’ Er komt een kleine glimlach om mijn mond.
Gino staat zo snel op dat ik ervan schrik. Verrast kijk ik hem na als hij naar de keuken loopt. Niet veel later komt hij terug met een fles wijn en twee glazen. Hij heft de fles in de lucht en kijkt me vragend aan.
‘Nu? Het is twee uur ’s nachts. Morgenvroeg staan de werklui al vroeg aan de deur!’
‘Maak je daar nu maar niet druk om,’ zegt Gino met een scheve lach. ‘Je moet ook genieten van het leven!’ Nog steeds staat hij met de fles in zijn handen te kijken.
‘Nou, vooruit dan…’ stem ik in. ‘Eén wijntje kan geen kwaad.’
‘Zo mag ik het horen,’ zegt Gino grijnzend en hij komt naast me op de bank zitten. Gino maakt de fles wijn open en schenkt ons beiden een glas in. Hij pakt allebei de glazen en geeft er een aan mij.
‘Op je nieuwe leven,’ zegt hij en hij heft het glas in de lucht.
‘Op mijn nieuwe leven,’ zeg ik lachend en we nemen tegelijk een slok. Daarna valt er een stilte. Ik schuif een beetje ongemakkelijk heen en weer op de bank. Gino zit best wel dichtbij en het lijkt wel alsof ik zijn lichaamswarmte voel stralen op mijn linkerzij.
‘Ik vond het maar niets toen Noor me belde en zei dat ze je niet te pakken kreeg. Ik wilde net komen kijken, toen ze appte dat ze je eindelijk te pakken had gekregen.’
‘Ja, ik denk dat ik in slaap ben gevallen en ik had het blijkbaar nodig, want ik heb helemaal niet gehoord dat ze me al zo vaak gebeld had.’ Ik friemel aan de steel van het wijnglas.
‘Ik dacht ik vraag toch even of alles goed is,’ zegt Gino. Hij zet het glas op de tafel en raakt tijdens deze actie met zijn knie de mijne aan. Waarom voel ik me als een verliefde, maar vooral zenuwachtige puber? Ik kan toch niet voor Gino vallen? Hij is de man die me uren liet wachten op het vliegveld. De man die getrouwd is en twee kinderen heeft. De man die helemaal niet echt mijn type is, maar waar ik me dus schijnbaar wel tot aangetrokken voel, al hoeft hij dat niet te weten.
‘Dankjewel,’ Ik glimlach een beetje ongemakkelijk.
Het ongemakkelijke gevoel is snel weg. Niet alleen het ongemakkelijke trouwens… Bijna al mijn gevoel is weg, zo lijkt het wel. Hoeveel wijntjes heb ik wel niet gedronken? We hebben de tweede fles al geopend en lachen ons een ongeluk. Gino heeft echt geweldige humor en hij lijkt de mijne ook wel te kunnen waarderen. We hebben ook een heel serieus gesprek gehad over hoe Gino zich voelde toen hij ontdekte dat zijn vrouw zwanger was. In eerste instantie wilde hij niets meer met haar te maken hebben, maar naarmate de zwangerschap vorderde, heeft hij zich er meer in geïnteresseerd. Het waren tenslotte wel zijn kinderen, al had hij er nooit voor gekozen. Hij had zichzelf altijd kinderloos door het leven zien gaan, genietend van de vrijheid die daarbij hoorde. Daar kon ik me wel in vinden. Ik heb datzelfde gevoel en het lijkt alsof ik, hoe langer ik bij Tristan ben, ik steeds meer verstrikt raak in een web waar ik niet meer uitkom en mijn vrijheid steeds verder te zoeken is.
Gino gaf toe in het begin weinig liefde te hebben gevoeld toen de tweeling geboren was en hij raakte depressief. Na een half jaar ging het beter en kon hij steeds meter met zijn kinderen en de gevoelens die daarbij kwamen kijken omgaan, maar nog steeds voelt hij zich schuldig tegenover zijn hen, omdat ze eigenlijk niet gewenst waren. Tenminste, niet door hem. Toch houdt hij van ze, zo vertelde hij me, maar dat hij een enorme sterke band met ze heeft kan hij niet zeggen. Misschien dat die ooit nog zou komen.
De minuten tikken voorbij en op een gegeven moment lukt het niet eens meer om de klok te lezen. Ik heb er ook schijt aan ook. Zolang het nog geen licht wordt, is het nacht, dat is mijn constatering.
‘Katja…’ Gino pakt mijn hand vast.
‘Zeg maar Kat,’ zeg ik voordat hij verder kan praten.
‘Kat…’ Hij grinnikt. ‘Ik heb een hele belangrijke vraag voor je.’ Ik giechel en zeg dat hij zijn vraag kan stellen. ‘Mag ik je iets laten zien?’ Ik kijk hem niet-begrijpend aan, maar stem in. Hij mag best iets laten zien. ‘Oké,’ zegt hij. ‘Kom!’ Gino staat op en steekt zijn hand naar me uit. Hij wankelt op zijn benen en zodra ik ga staan merk ik dat het mij niet veel beter afgaat. We hebben echt te veel gedronken! ‘Kom mee,’ zegt hij en hij trekt me achter zich aan. Giechelend en brabbelend lopen we naar de achterkant van de B&B, waar Gino de dubbele deuren die naar het terras leiden opengooit. Een frisse wind waait in mijn gezicht en ik kijk op naar de prachtige, met sterren bekleedde donkere lucht.
‘Wat mooi!’ zeg ik. Terwijl ik omhoogkijk verlies ik mijn evenwicht. Gino wil me nog vastpakken, maar is zelf ook behoorlijk instabiel. We vallen om. Ik lig onder Gino en kijk hem geschrokken en tegelijkertijd vermaakt aan. Langzaam knipper ik met mijn ogen. Als ik ze open voel ik zijn warme, zoete lippen op de mijne. Een zucht ontsnapt uit mijn mond. Zijn lippen kussen mijn nek en schouder. Verdomme ik word hier opgewonden van. Als ik niet gedronken had kon ik dit stoppen, maar ik ben er niet tot in staat, dus ik laat hem.
Gino drukt zijn lijf tegen het mijne. ‘Ik wil je, Katja…’ zegt hij terwijl hij op zijn onderlip bijt. ’Ik weet dat je het ook wilt,’ gaat Gino verder. Ik kijk hem zwijgend aan. Zijn lippen raken de mijne weer en we zoenen. Het wordt steeds heviger. Wat er precies gebeurt weet ik niet, maar op een bepaald punt besluit ik me helemaal over te geven. Tristan is verleden tijd. Hij kan de pot op. Ik wil Gino. Ik wil hem nu!
‘Ik ga het met je doen,’ fluistert Gino in mijn oor. ‘Hier, nu, op het terras, onder de sterren.’ Hij maakt zijn broek los en trekt mijn slipje ongeduldig naar beneden. Ik schop het ding weg en amper een paar seconden later voel ik hem in me. We kreunen allebei van genot. Gino maakt bewegingen die mij helemaal gek maken. Dit is zó anders dan seks met Tristan. Dit is… lekker… Dit is… opwindend… Dit is alles wat ik al jaren niet meer gevoeld heb. Seks met Gino is magisch!