Marleen Ouwerkerk

Creativity is the mind having fun

#18 Huisje Boompje Beestje

Met een rood hoofd komt Rewina binnen. Nee! Ze zal toch niet…
‘Damn it… Ik moet vaker jongere mannen aanspreken.’ Met een enorme glimlach om haar mond ploft ze op bed neer.
‘Je gaat me niet vertellen dat jullie…’
‘Twee keer. In de schoonmaakkast.’ Rewina grinnikt en ademt zwaar. ‘Die Gijs kan me er wat van.’
‘Iew! Ik wil het niet weten!’ Ik trek een vies gezicht en wuif met mijn hand.
‘De eerste keer deden we…’
‘Hou op! Ik wil het niet horen!’ zeg ik terwijl ik beide handen strak tegen mijn oren duw.
‘Ach, wat ben jij toch voor een preutse tuttebel.’
‘Helemaal niet!’ Ik kijk haar verwijtend aan.
‘Waarom heb je het dan nog steeds niet met die Sander gedaan?’ Rewina komt overeind en kijkt me vragend aan. ‘Waar wacht je in godsnaam op?’
‘Punt één: hij heeft een vrouw. Punt twee: ik duik niet zomaar met iedereen het bed in. In tegenstelling tot madame de receptionist-versierder.’
Rewina springt op en pakt mijn handen vast. ‘Lééf eens een beetje, Cleo. Je bent altijd zo serieus!’
‘Het wil toch niet zeggen dat ik pas leef als ik het met Jan en allemaal doe?’
‘Dat zeg ik ook niet. Ik had dit gewoon even nodig. Het loopt heus niet uit op een relatie, ben maar niet bang.’
‘Ik kan dat gewoon niet.’ Ik schud met mijn hoofd.
‘Wat? Meneer de fucking lekker buurman neuken?’
‘Rewina!’ Ik trek mijn handen uit de hare. Wat is er met haar aan de hand? Hebben ze haar bij het weghalen van het gips een libido verhogend middel gegeven waar ze helemaal lijp van wordt of zo? ‘Wat héb jij?’ Ik kijk mijn beste vriendin ongelovig aan.
‘Sorry… Ik ben gewoon een beetje eenzaam… Ik mis je… Ik mis de leuke gesprekken en de dingen die we samen deden.
Bovendien kon ik anderhalve maand niks met dat stomme gips en nu voel ik me vrij en wil ik genieten van het leven.’
‘Door met een receptionist van bil te gaan?’ Ik kijk haar met opgetrokken wenkbrauw aan. ‘Gijs nota bene.’
Rewina schiet in de lach. ‘Ach, hij is gewoon leuk voor tussendoor. Uiteindelijk wil ik ook wat jij wil. Huisje, boompje, beestje.’ Rewina staart voor zich uit. ‘Maar ik wil ook nog lekker genieten van mijn vrijheid en het leven.’
‘Ja, nou ik heb even weinig om te genieten. Ik heb een huis dat onbewoonbaar is en een afgebrand tuinhuisje waar ik in woonde. Bovendien is mijn geld dusdanig ver op dat ik niet weer opnieuw kan beginnen met het laten opknappen van het huis, dus ik ben gedoemd tot leven in een luxe hotelkamer die ook nog eens voor me betaald wordt.’
‘Living the life!’ roept Rewina uit en spreidt haar armen.
‘Ik meen het Rewina! Momenteel ben ik niet heel erg gelukkig.’
‘Sorry… Het spijt me. Ik weet het. Ik zou je graag helpen, maar ik weet niet hoe.’
‘Je zou kunnen beginnen door je een beetje te gedragen bij het diner vanavond. Ik voel me al opgelaten genoeg met Sander in de buurt en als jij nog steeds in zo’n bui als deze bent wordt het een lange marteling.’
‘Ik zal me gedragen. Dat beloof ik.’ Rewina knikt plechtig.
‘Fijn.’ Ik laat een diepe zucht ontsnappen.

De rest van de middag praten we bij en laat ik Rewina mijn vier muren met deuren en ramen zien. Als ik de restjes van het afgebrande tuinhuisje zie heb ik het wel even moeilijk. Het was toch mijn thuis, dat kleine hokje. Mijn enige plek waar ik mezelf kon zijn. Zelfs in de hotelkamer kan dat niet. Ik bedoel, Sander woont naast me. Als ik loop te zingen dan hoort hij dat al. Niet dat dat voor het eerst is, maar toch, ik houdt me in. Het voelt alsof ik gevangen zit maar eigenlijk ook niet.
‘Trouwens! Ken je Jenny nog?’ Rewina klinkt gek.
Ik kijk haar vragend aan. ’Van de drogist?’
Rewina ontwijkt mijn blik. ’Ja. Ze is een poosje geleden bevallen van een tweeling!’
‘Wat? Ik wist niet eens dat ze zwanger was!’
Rewina lacht nerveus. ‘Ja! Het hele dorp praat erover. Ze was een poosje weg, maar toen ze terug kwam had ze ineens een tweeling.’
‘Jeetje… Heftig.’ Ik kan me precies voorstellen hoe dat gaat in het dorp. Er wordt behoorlijk wat geroddeld. Dat is in de stad toch anders heb ik het idee.
‘Ik mag hopen dat ze weet wie de vader is…’ zeg ik zonder er verder iets achter te zoeken.
‘Ja, nou dat is het hem nou net…’ Rewina schraapt haar keel. ‘De hele reden van mijn gekke gedrag is eigenlijk dit: Liam is de vader.’ Afwachtend kijkt ze me aan.
‘Ik geloof dat ik het verkeerd verstaan heb. Ik dacht dat je zei dat Liam de vader is…’ Er komt een gek gevoel in mijn lichaam opzetten.
‘Je hebt me goed gehoord…’ Rewina bijt op haar onderlip. ‘Het spijt me, Cleo… Ik wilde het je persoonlijk vertellen, niet via de telefoon.’
‘Liam?’ Vol ongeloof kijk ik mijn beste vriendin aan, die zich voor het eerst in de geschiedenis geen houding weet te vinden.
‘Jep… Liam. Je ex.’
In mijn hoofd gaan er allerlei radertjes draaien en ik probeer te tellen. Een zwangerschap duurt normaal gesproken negen maanden. Even tellen… Nee. Dat moet een rekenfout zijn. Ik probeer het opnieuw. Geschrokken kijk ik Rewina aan. ‘Ze was al zwanger toen…’ Ik maak mijn zin niet af. Rewina kijkt naar de betonnen muur. ‘Het spijt me…’ Vluchtig kijkt ze me aan.
Het gekke gevoel dat net op kwam zetten wordt ineens erger. Ik weet niet wat het is. Ongeloof? Woedde? Haat? Onbegrip? Ik laat me tegen de muur vallen en kijk naar het grijze plafond. Liam ging dus vreemd. Daarom wilde hij er een punt achter zetten. Hij werd vader.
Ik kan me niet meer inhouden en schreeuw zo hard als ik kan. De echo klinkt door het lege huis. Daarna zak ik langs de muur naar beneden en barst in tranen uit.
‘Hij heeft me bedrogen en daarmee zijn huisje, boompje en beestje gekregen en ik zit hier in de shit, zonder huis, zonder boom en zonder beestje. Ik heb helemaal niets meer. Die klootzak heeft alles voor mij verpest!’ snik ik.
‘Ik weet het. Het spijt me dat ik je dit moest vertellen, maar je hebt het recht om het te weten.’
‘Wat een eikel!’ Ik bal mijn vuisten. Plotseling neemt de dappere Cleo het van me over. Ik heb haar in mijn leven nog niet zo heel vaak gezien. ‘Ik ga het vanavond met Sander doen.’
Rewina kijkt me geschrokken aan. ‘Wat?’
‘Wat boeit het ook? Iedereen doet toch waar ze zelf zin in hebben? Waarom zou ik moeten wachten? Waarom mijn verlangens verdrukken? Hij wil het vast ook. Ik voel het gewoon.’
‘Cleo… Ik weet dat ik vanmiddag van alles gezegd heb, maar ik bedoelde niet dat je…’
‘Nee, je had gelijk! Ik heb gewoon een goede beurt nodig. Van Sander.’
‘Cleo…’ Rewina maant me rustig te blijven, maar het lukt haar niet. ‘Kom, we gaan de stad in. Ik heb nieuwe lingerie nodig.’ Vastberaden sta ik op en loop de deur uit.
‘Cleo…’ Rewina moet flink doorstappen om me bij te houden.
‘Kom schiet op!’ maan ik als ik de auto instap. Met flink wat snelheid rijd ik de straat uit, op weg naar het centrum.
‘Doe alsjeblieft niets stoms.’
‘Hoezo stom?’ Ik heb mijn handen stevig om het stuur geklemd. ‘Jij was degene die zei dat ik, en ik quote: mijn fucking lekker buurman moest neuken. Nou, het gaat gebeuren. Vanavond!’
‘Cleo!’
‘Nee, Rewina. Niks te Cleo-en! Ik ga het doen en daarmee is dit gesprek ten einde. Begrepen?’
‘Maar…’
‘Geen ge-maar! Ik kan je ook naar huis sturen. Even goede vrienden.’
‘Kom op… Ik begrijp dat je boos bent, maar nu maak je me bang. Dit ben jij niet.’
‘O nee? Misschien is dit wel de nieuwe Cleo. De stadse Cleo. De Cleo die alles durft.’
Rewina zucht. Ze weet dat het geen zin heeft om nog tegen me in te gaan en dus houdt ze wijselijk haar mond.

Ik parkeer de auto en loop linea direct naar de lingeriezaak op de hoofdstraat. Rewina volgt me zwijgend. Ik zwaai de deur open en een verkoopster kijkt me verrast aan.
‘Goede middag. Kan ik jullie ergens mee helpen?’ vraagt ze beleefd.
‘Ik zoek een sexy setje voor vanavond. Speciale gelegenheid weet u wel.’ Ik glimlach en maak een klikkend geluid met mijn tong.
‘Weet je het zeker?’ Rewina kijkt me met grote ogen aan. Een fractie van een seconden vraag ik me af waar ik in hemelsnaam mee bezig ben, maar niet lang daarna is die gedachten alweer verdwenen. Ik knik bevestigend.
‘Oké, wat dacht u van zoiets? Of deze?’ De verkoopster laat me een aantal setjes zien. Ik kies er twee en loop naar de pashokjes.
‘Weet u wat? Ik neem ze allebei,’ zeg ik vastberaden als ik weer uit het pashokje kom. Rewina kijkt me kort aan, maar zegt niets. Ze weet dat het te laat is.
‘Leuke setjes heb je uitgezocht, zegt ze als ze de lingerie op de toonbank ziet liggen.
‘Dank je.’ Ik glimlach voldaan. ‘Dit wordt de beste nacht van mijn hele leven!’