Chris heeft al die tijd dat ik aan het woord was belangstellend naar me geluisterd. Hij heeft me geen enkele keer onderbroken. Het was één groot monoloog dat ik zojuist gehouden heb op de rand van mijn bed. Het voelde goed. Het voelde fijn om iemand het hele verhaal te vertellen. Iemand die ik niet ken. Ja oké, alleen van zijn films, maar daar speelt hij een rol, dat is niet hoe hij echt is. De echte Chris is veel rustiger dan ik me had voorgesteld. Ik weet niet waarom, maar ik dacht dat hij een echt feestbeest zou zijn of zo. Of een echte praatjesmaker, maar in werkelijkheid is hij rustig en kan hij uitzonderlijk goed luisteren.
‘Zo, dat is niet niks, Tanja.’ Chris wrijft door zijn gezicht en kijkt me meelevend aan. ‘Maar zo te horen hebben jullie het wel heel erg leuk gehad samen.’
‘Zonder enige twijfel,’ zeg ik en er komt een glimlach om mijn mond tevoorschijn. ‘Ik heb mooie herinneringen aan onze tijd samen,’ zeg ik terwijl ik Pepe in gedachten voor me zie. ‘Maar ik had graag nog meer tijd met hem gehad…’
‘Begrijp ik.’ Chris laat een stilte vallen en kijkt me aan.
‘Wat is er?’ vraag ik nieuwsgierig.
‘Nou, sommige mensen vinden het zweverig, maar ik denk dat zijn tijd hier erop zat. Dat hij gedaan heeft wat hij moest doen en dat hij toen teruggeroepen werd.’
‘Teruggeroepen? Waarheen?’ Ik kijk Chris met opgetrokken wenkbrauwen aan.
‘Een ander leven,’ zegt hij voorzichtig.
‘Een ander leven?’ Zo zeg, die zag ik even niet aankomen. Een ander leven. Hebben we meerdere levens dan?
‘Ik zie dat je dat moeilijk vind om te geloven.’
‘Nou ja, eerlijk gezegd wel. Ik weet niet of er een ander leven is. En wat was er mis met dit leven? We hadden het zo fijn samen. Waarom daar een einde aan maken?’
‘Ik heb helaas ook niet alle antwoorden, maar ik geloof dat ieder levend wezen op aarde een bepaalde tijd meekrijgt als hij geboren wordt en in die tijd vervult hij de “taak” die hij gekregen heeft. Als dat gelukt is keert hij weer terug naar wat het ook moge zijn om vervolgens opnieuw geboren te worden in een ander lichaam met een andere taak.’
Ik luister naar zijn woorden en probeer hem wel te begrijpen, maar het lukt niet echt. Andere levens, taken, wedergeboortes… Ik weet het niet hoor.
Er verschijnt een scheve lach om Chris’ mond. ‘Ik overval je hiermee. Sorry. Veel mensen vinden het een zweverig onderwerp en daarom praat ik er eigenlijk nooit over. Ik weet ook niet waarom ik erover begon. Het spijt me. Vergeet dat ik iets gezegd heb.’ Hij wuift met zijn hand en staat op. ‘Zullen we anders nog even kijken op het feest? We missen alles.’
‘Ja,’ zeg ik nog steeds een beetje verward. Ik pak de hand die Chris naar me uitsteekt vast en hij helpt me overeind.
‘Dank je.’ Ik knik vriendelijk.
‘Alsjeblieft,’ zegt hij als hij ook mijn krukken aangeeft.
‘Dankjewel,’ Ik glimlach naar hem en samen lopen we de slaapkamer uit. Het feest is in volle gang en Ingrid danst midden in de kamer, samen met Frank in het rond. Oei, ze heeft vast teveel gedronken. De andere gasten staan geamuseerd naar het dansende stel te kijken of praten met elkaar.
Ik kijk vluchtig naar Chris, die ook naar Ingrid en Frank kijkt. Gelukkig ziet hij niet dat ik hem bekijk. Ondanks dat hij op tv best vaak in beeld is, ziet hij er in het echt anders uit. Zachter. Echter.
‘Zeg, ik ga Mathias even gedag zeggen, vind het dat oké?’ Chris kijkt me vragend aan. Alsof ik iets te zeggen heb over met wie hij spreekt.
‘O, ja natuurlijk hoor. Voel je vrij.’ Ik knik. Chris knikt terug en loopt richting Mathias. De twee knapste mannen van het feestje staan bij de bar en praten met elkaar. Twee totaal verschillende mannen. Allebei charmant, dat dan weer wel.
‘Vermaak je je een beetje?’ Ik schrik me op als Ingrid half dansend achter me opduikt. Ze kan niet stilstaan. ‘Voel je je alweer beter?’
‘Ja, het gaat goed,’ zeg ik gemeend.
‘Zeg, ik zag dat je met Chris naar je kamer ging…’ Ingrid knijpt haar ogen een beetje samen en lacht breed.
‘Nee gekkie! We hebben gepraat!’
‘Ja, dat zal best…’ Ingrid dartelt om me heen.
‘Ik meen het! Wat zou ik anders moeten?’ Ik kijk Ingrid vragend aan en haal mijn schouders op.
‘Wat je anders zou moeten? Oh, nou goh… Met zo’n lekker ding?’ Ze trekt haar mondhoek scheef en kijkt schuin naar boven. ‘Geen idee…’ zegt ze sarcastisch en dan huppelt ze weer weg.
Wat denk Ingrid wel niet? Waarom zou ik iets met Chris doen. Ik bedoel… Ik ken hem niet eens. Bovendien schaamde ik me rot door die flauwval-actie en wist ik niet wat ik moest zeggen. Ze weet natuurlijk niet hoe het is om je idool te ontmoeten. Wie zou Ingrid eigenlijk als idool hebben? Daar moet ik eens achter zien te komen…
Oh shit! Mathias en Chris kijken allebei mijn kant in. Wat moet ik doen? Ze glimlachen beiden. Mathias knikt en Chris heft zijn glas omhoog. Ik glimlach geforceerd terug. Willen ze dat ik die kant op kom? Of zijn ze alleen beleefd of…
‘Zo, dat was me wel een smakkerd die je maakte zeg. Alles oké?’ Ik hoor Frank zijn stem en eerlijk gezegd ben ik deze keer blij dat hij tegen me praat.
‘Ja, ach, ik ben wel wat gewend,’ zeg ik lacherig en wuif met mijn hand. ‘Leuk feestje is het niet?’ vraag ik om van onderwerp te veranderen.
‘Zeker. Ingrid geeft altijd goede feestjes. En ze kan zo goed dansen!’ Ik zie Frank naar Ingrid gluren en hij glundert. Nee! Nee! Zeg dat ik het verkeerd zie. Heeft Frank een oogje op Ingrid? Ik zoek vluchtig naar Eloise. Ze staat met een man en een vrouw te praten die ik nog niet ken.
‘Ja, ze kan zeker goed dansen,’ bevestig ik. ‘Kom je hier vaker?’
Frank draait zijn hoofd abrupt mijn kant in en kijkt me met grote ogen aan. ‘Hoe bedoel je?’
‘O, nou omdat jullie buren zijn en zo…’
‘O, ja natuurlijk. We zien elkaar wel eens ja, maar niet heel vaak. Ingrid is niet zo heel vaak hier.’
‘Ah, oké.’ Ik knik. Het gesprek valt stil en ik weet niet goed meer wat ik moet zeggen.
‘Nou, eh, fijne avond nog, hè,’ zegt Frank, die kennelijk ook niet weet wat hij moet zeggen en hij loopt weg.
‘Ik weet dat je niet goed kunt dansen, maar Mathias en ik hebben iets bedacht…’ Chris is naast me opgedoken. Verbaasd kijk ik hem aan. Mathias komt ook onze kant op. Hij pakt een stoel en gebaart dat ik erop mag gaan zitten. Twijfelend kijk ik Mathias en Chris om beurten aan.
‘Jullie gaan toch niets geks doen hè?’
‘Natuurlijk niet!’ Chris wuift met zijn hand. ‘We willen alleen plezier maken.’
‘Ja, en aangezien je met dat been niet kunt dansen, hebben we een andere oplossing bedacht.’ Mathias neemt de krukken van me over als ik op de stoel ga zitten. ‘Hou je goed vast!’
Er ontsnapt een korte gil uit mijn mond als Mathias en Chris plotseling de stoel optillen. Mathias links en Chris rechts.
‘Oh! Kijk uit! Ik heb al een been gebroken!’ roep ik geschrokken. Uit de speakers klinkt de stem van Justin Timberlake met het liedje Rock your body en de twee heren bewegen ritmisch op de muziek, met mij op de stoel tussen hen in. Ik vind het doodeng, maar tegelijkertijd is het best leuk en naarmate het liedje vordert, kan ik meer en meer genieten. Ik gooi mijn schaamte over boord en gooi mijn armen de lucht in. Mathias en Chris zijn uitzonderlijk goed op elkaar ingespeeld met hun bewegingen en ik voel me vrij veilig hier op de stoel, hoog boven alle andere gasten.
Plotseling hoor ik de tekst die Justin zingt: Talk to me boy… Hurry up ‘cause you’e taking too long… Talk to me boy… Bet I’ll have you naked by the end of this song… Een beetje ongemakkelijk kijk ik om me heen en laat mijn armen zakken. Dat is toch niet wat ze van plan zijn of zo? Keken ze daarom net zo naar mij? Mathias en Chris dansen maar door en door, maar mijn hoofd kan niet meer nadenken. Ik wacht tot het liedje af is, blijf ondertussen gemaakt lachen en ben blij als ik weer vaste grond onder me voel.
‘Het was een eer dat we met je hebben mogen dansen,’ zegt Chris en hij maakt een buiging. Mathias doet hetzelfde. Ik glimlach een beetje ontdaan terug en sta op van de stoel.
‘Dank jullie wel. Het was eh… leuk.’ Ik grijp mijn krukken en kijk de heren om beurten aan. ‘Ik eh, het was speciaal, maar ik moet echt even naar de toilet…’